Na szczególną uwagę zasługuje okalający zamek park krajobrazowy, w którym znajduje się ponad 200 gatunków drzew i krzewów z całego świata.
Historia zamku w Krasiczynie sięga XVI wieku. Jego budowę rozpoczął Stanisław Krasicki – kasztelan przemyski, potomek przybyłej tu w XVI wieku mazowieckiej szlachty zagrodowej herbu Rogala. Jego syn, Marcin Krasicki, uznawany za jednego z najwybitniejszych wówczas mecenasów sztuki w Polsce, przekształcił surowy zamek obronny wzniesiony przez ojca we wspaniałą, wielkopańską rezydencję.
Pomimo licznych pożarów i wojen, zamek zachował prawie niezmienioną sylwetkę. Wybudowany w formie czworoboku, w narożach wzmocniony czterema cylindrycznymi basztami: Boską, Papieską, Królewską i Szlachecką (Rycerską). Prostokątny, rozległy dziedziniec otaczają od północy i wschodu skrzydła mieszkalne, a od południa i zachodu mury kurtynowe, zakończone piękną, ażurową attyką. Pośrodku skrzydła zachodniego znajduje się przedbramie z bramą i kwadratową Wieżą Zegarową. Tędy przez zwodzony, a później kamienny most, prowadziła droga z istniejącego niegdyś miasta do zamku.
Jednym z najcenniejszych elementów architektonicznych budowli jest mieszcząca się w Baszcie Boskiej kaplica, porównywana z Kaplicą Zygmuntowską na Wawelu. Na uwagę zasługują również bogato rzeźbione portale, loggie, arkady i unikalne dekoracje ścienne, tzw. sgraffita (ich całkowitą powierzchnię oblicza się na około 3500 mkw).
Prace budowlane prowadzono pod kierunkiem architektów włoskich, a zdobienia i dekoracje wykonali artyści przemyscy. O świetności zamku w przeszłości świadczy fakt, że gościli w nim królowie polscy: Zygmunt III Waza, Władysław IV, Jan Kazimierz i August II.
Po bezpotomnej śmierci ostatniego z rodu Krasickich zamek i dobra krasiczyńskie dziedziczyli kolejno: Modrzewscy, Wojakowscy, Tarłowie, Potoccy i Pinińscy. Od tych ostatnich w 1835 roku odkupił je książę Leon z Sapiehów. Ród ten, będący w posiadaniu Krasiczyna do 1944 roku, przyczynił się znacznie do jego rozwoju. Przeprowadził renowację zamku, założył tartak, browar i fabrykę maszyn rolniczych, a także aktywnie działał na polu rozwoju życia gospodarczego i społecznego regionu.
Po przejęciu zamku i dóbr krasiczyńskich przez państwo po II wojnie światowej znalazło w nim siedzibę Technikum Leśne, a w latach siedemdziesiątych mecenat nad obiektem przejęła Fabryka Samochodów Osobowych (FSO) w Warszawie. W 1996 roku, w ramach procesu likwidacji FSO, Zespół Zamkowo-Parkowy w Krasiczynie przejęło ARP S.A.
O wyjątkowości zamku w Krasiczynie świadczy również otoczenie jednym z najpiękniejszych parków krajobrazowych w Polsce. Współcześnie podziwiane ogrody wokół zamku powstały na planach zrealizowanych z inwencji i pasji podróżniczej rodziny Sapiehów. Wprowadzili oni też zwyczaj sadzenia drzew z okazji narodzin swoich dzieci – dębu dla syna i lipy dla córki. Akt sadzenia drzewa po narodzinach nowego członka rodziny ma wróżyć dziecku długie życie oraz zakorzenienie w danej społeczności (w tym przypadku w krasiczyńskiej ziemi).
