Komisja Europejska: ARP S.A. nabyła obligacje stoczni Nauta zgodnie z przepisami unijnymi
Nabycie przez Agencję Rozwoju Przemysłu S.A. dwuletnich obligacji o wartości 120 mln zł, wyemitowanych w listopadzie 2009 r. przez stocznię Nauta, było zgodne z unijnymi przepisami w dziedzinie pomocy państwa - stwierdziła Komisja Europejska w komunikacie opublikowanym 20 marca 2013 r.
- Stanowisko Komisji Europejskiej przyjąłem z wielką satysfakcją - powiedział Wojciech Dąbrowski, prezes Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. - Nauta skorzystała z finansowania udzielonego przez ARP S.A. na zasadach komercyjnych. Przed podjęciem decyzji o nabyciu obligacji szczegółowo przeanalizowaliśmy sytuację ekonomiczno-finansowa spółki, czynniki otoczenia rynkowego jak również jakość i wartość zabezpieczenia transakcji. Ustalone dla zaangażowania efektywne oprocentowanie było rynkowe a uzyskane zabezpieczenia minimalizowały ryzyko finansowe Agencji - wyjaśnił. - Cieszę się, że eksperci Komisji Europejskiej potwierdzili prawidłowość podjętych przez nas decyzji - dodał prezes ARP SA.
W listopadzie 2009 r. ARP S.A. nabyła warunkowo dwuletnie obligacje spółki, uzależniając ich objęcie od zakupu przez Nautę majątku umożliwiającego przeniesienie działalności stoczniowej poza obręb śródmieścia (ten warunek został spełniony). Uzgodniono wówczas również, że zbycie nieruchomości nastąpi pod warunkiem ustanowienia dla przedmiotowego terenu funkcji śródmiejskich, gdyż tylko w takich okolicznościach uzyskana cena będzie dla Spółki korzystna i akceptowalna.
Przed terminem
wykupu obligacji (koniec listopada 2011 r.)
Nauta powiadomiła ARP S.A., że wykup nie może
zostać zrealizowany ze względu na brak
zmian w planie zagospodarowania przestrzennego.
Uniemożliwiło to sprzedaż nieruchomości w Gdyni
na korzystnych warunkach.
W zaistniałej sytuacji ARP S.A. miała dwie
możliwości postępowania wobec Spółki:
egzekwowanie niespłaconego długu w formie
wszczęcia działań egzekucyjnych, bądź
uregulowanie spłaty długu poprzez zawarcie
porozumienia lub ugody. Zawarte ze Spółką
"Porozumienie w sprawie spłaty długu" określa
zasady i warunki spłaty zobowiązań do listopada
2013 roku. Dług Spółki z tytułu niewykupionych
obligacji został
zrestrukturyzowany/prolongowany i nie stanowi
pomocy publicznej, gdyż w analogiczny sposób
postąpiłby prywatny wierzyciel, nastawiony na
odniesienie korzyści finansowych,
a warunki, na jakich zawarto Porozumienie
są rynkowe - poinformowała Agencja Rozwoju
Przemysłu S.A. w stanowisku opublikowanym 25
stycznia 2012 r.
Komisja początkowo wyraziła obawy co do tego, czy zakupu obligacji dokonano na warunkach rynkowych oraz czy przedłużenie terminu ich wykupu z dwóch do czterech lat było ekonomicznie uzasadnione.
- W naszej opinii, zarówno nabycie obligacji, jak i zawarcie Porozumienia, nie zakłóciło i nie groziło zakłóceniem konkurencji a transakcje nie spowodowały uzyskania korzyści ani przewagi spółki nad innymi partycypantami rynku - skomentował W. Dąbrowski
Stanowisko to potwierdziła Komisja Europejska uznając, że nabycia obligacji dokonano na warunkach rynkowych i dlatego stocznia Nauta nie uzyskała nieuzasadnionej korzyści ekonomicznej. Przedłużenie terminu uznano za uzasadnione ze względu na wzrost oprocentowania oraz zwiększenie poziomu zabezpieczeń. Komisja stwierdziła więc, że nabycie obligacji nie doprowadziło do uzyskania przez stocznię Nauta nieuzasadnionej korzyści ekonomicznej. - W rezultacie finansowanie nie stanowi pomocy państwa w rozumieniu przepisów unijnych - stwierdzono w komunikacie KE.
***
Interwencje publiczne w przedsiębiorstwa
prowadzące działalność gospodarczą mogą zostać
uznane za wolne od pomocy państwa w rozumieniu
przepisów UE, gdy są one przeprowadzane na
warunkach, jakie zaakceptowałby prywatny
podmiot działający na warunkach rynkowych (tzw.
test prywatnego inwestora). W przypadku gdy nie
zostaną spełnione warunki testu prywatnego
inwestora, interwencja publiczna stanowi pomoc
państwa w rozumieniu przepisów prawa UE (art.
107 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
(TFUE)), ponieważ przynosi beneficjentowi
dodatkowe korzyści ekonomiczne, których nie
mają jego konkurenci. Komisja przystępuje
wówczas do oceny, czy pomoc taką można uznać za
zgodną ze wspólnymi zasadami UE, które
dopuszczają niektóre rodzaje pomocy.