W związku z wejściem w życie przepisów ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o postępowaniu kompensacyjnym w podmiotach o szczególnym znaczeniu dla polskiego przemysłu stoczniowego (Dz. U. Nr 233, poz. 1569), mających zastosowanie do spółek Stocznia Gdynia S.A. z siedzibą w Gdyni i Stocznia Szczecińska Nowa Sp. z o.o. z siedzibą w Szczecinie i określających szczególną ochronę praw pracowników stoczni,

przy ustalaniu prawa i wypłacie zasiłków z ubezpieczenia społecznego,

należy stosować zasady ogólne, z uwzględnieniem szczególnych rozwiązań wprowadzonych powołaną ustawą.

1. Na podstawie art. 114 ust. 6 powołanej wyżej ustawy, pracownicy spółek stoczniowych zatrudnieni przez stocznię na podstawie umowy o pracę, pobierający zasiłek chorobowy albo świadczenie rehabilitacyjne przysługujące na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267 ze zm.) w chwili zatrudnienia przez stocznię, nie tracą prawa do zasiłku chorobowego oraz świadczenia rehabilitacyjnego. Jest to przepis szczególny, który wyłącza stosowanie art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. Oznacza to, że prawo do zasiłku nabyte przez pracownika z tytułu zatrudnienia w spółce stoczniowej przysługuje także po podjęciu w okresie niezdolności do pracy z powodu choroby zatrudnienia w stoczni.

2. Zasada przedstawiona w pkt.1 ma zastosowanie także do zasiłku macierzyńskiego i zasiłku opiekuńczego. A zatem pracownicy nie tracą uprawnień do zasiłku macierzyńskiego i zasiłku opiekuńczego, jeżeli nabyli do niego prawo w trakcie zatrudnienia w spółce stoczniowej i w trakcie ich pobierania stali się pracownikami stoczni.
Zasada ta ma zastosowanie również do zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczenia wypadkowego. Ponadto jeżeli niezdolność do pracy pracownika zatrudnionego przez stocznię powstała w wyniku wypadku przy pracy, w drodze do pracy lub z pracy, który miał miejsce w czasie zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy, zasiłek chorobowy nadal przysługuje w wysokości 100 % podstawy wymiaru.

3. Dowodami stanowiącymi podstawę przyznania i wypłaty zasiłków, do których prawo powstało w spółce stoczniowej i przysługuje nadal po podjęciu zatrudnienia w stoczni są odpowiednie zaświadczenia lekarskie. W przypadku, gdy zaświadczenie lekarskie wystawione zostało na okres obejmujący zatrudnienie pracownika w spółce stoczniowej i w stoczni, spółka stoczniowa powinna przekazać zaświadczenie lekarskie do stoczni, pozostawiając w aktach potwierdzoną kopię tego zaświadczenia. W przypadku zatrudnienia przez stocznię pracownika korzystającego ze świadczenia rehabilitacyjnego, podstawę do wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego przez stocznię stanowi decyzja wystawiona dla poprzedniego pracodawcy, który w aktach pozostawia potwierdzoną kopię decyzji przyznającej świadczenie rehabilitacyjne.

4. W przypadku zatrudnienia przez stocznię pracownika uprawnionego do zasiłku macierzyńskiego, podstawę do wypłaty zasiłku macierzyńskiego przez stocznię stanowi przedłożony u poprzedniego pracodawcy skrócony odpis aktu urodzenia dziecka. Poprzedni pracodawca pozostawia w swoich aktach potwierdzoną kopię skróconego odpisu aktu urodzenia dziecka.

5. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego i świadczenia rehabilitacyjnego, do których ubezpieczeni nabyli prawo jako pracownicy spółek stoczniowych, które przysługuje im po podjęciu zatrudnienia w stoczni, stanowi podstawa wymiaru ustalona na podstawie wynagrodzenia otrzymanego u poprzedniego pracodawcy. W razie wystąpienia przerwy (chociażby jednodniowej) w pobieraniu zasiłku albo zmiany rodzaju zasiłku, podstawę wymiaru zasiłku przysługującego po przerwie albo nowego rodzaju zasiłku stanowi, zgodnie z art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r., wynagrodzenie przysługujące z tytułu zatrudnienia w stoczni.

6. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego ma zastosowanie art. 45 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267 ze zm.). Oznacza to, że podstawa wymiaru zasiłku przysługującego pracownikowi zatrudnionemu w stoczni w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71 % tego wynagrodzenia. Od 1 stycznia 2009 r. są to odpowiednio:
- 880,85 zł dla pracownika w pierwszym roku ubezpieczenia,
- 1.101,06 zł dla pracownika od drugiego roku ubezpieczenia.

Informację dla pracowników stoczni przygotowaną przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej dotyczącą zasiłków w razie choroby i macierzyństwa w wersji .pdf można pobrać tutaj.